| |
|
|
|
| Per kano door Rotterdam |
- Hans Ferwerda |
Hoewel ik vanaf mijn 4e jaar opgroeide in Zutphen, werd ik geboren in Rotterdam. Daarom ben ik soms gewoon Rotterdammer. Dus vond ik het een mooi plan om de Nieuwe Maas te gaan bevaren. Er bestaan filmbeelden, waarop ik op mijn derde jaar, met mijn moeder en mijn zus, de Nieuwe Maas oversteek in een klein veerbootje, de “Heen en Weer”, een voorloper van de huidige watertaxi. We zitten daar aan dek, op het bootje dat verschrikkelijk te keer gaat op de hoge golven. Mijn moeder vertelde later dat ze doodsangsten uitstond tijdens zo’n overtocht. Beide kindertjes stevig vasthoudend !. Overigens blijkt een van de Heen-en-Weer bootjes tot enkele jaren geleden als “Aalscholver” in de museumhaven in Zutphen te hebben gelegen (ontdekte ik via internet)
|
Later, vanaf ca mijn 14e jaar, heb ik een paar vakanties doorgebracht op havensleepboten. We moesten dan zeeschepen assisteren bij aankomst en vertrek. Aan ‘de Boompjes” lagen toen tientallen havensleepboten afgemeerd, in afwachting van orders. Dat is tegenwoordig niet meer het geval. Eigenlijk weet ik niet waar de sleepboten nu liggen te wachten, maar niet meer midden in de stad.
Maar er is nog meer veranderd in Rotterdam. Veel oude havens zijn tegenwoordig gewilde woonwijken, ja, met veel water. Hier en daar zijn zelfs drijvende straten gemaakt.
Gezien de soms uiterst verwarrende golfpatronen op de Nieuwe Maas was deze tocht bestempeld als ‘alleen voor ervaren zeevaarders’. Bij het begin van de dag leek dat wat overdreven: Toen we om ca 06.15 uit Zutphen vertrokken, (Wim, Patrick, Joop en ik) was het windstil en erg nevelig. Het was in Rotterdam even zoeken naar het strandje waar we zouden starten (Strand De Esch), maar daar lag de Maas er strak bij, in de nevel en met opkomende zon achter de indrukwekkende skyline van Feijenoord. We konden er ook prima vrij parkeren. Omstreeks 08.15 gingen we te water en voeren mèt stroom westwaarts. Dit deel van de Nieuwe Maas is nadrukkelijk onder invloed van getijbeweging. Maar in tegenstelling tot wat je meestal op getijdenwateren ziet stroomt het water hier niet zes uur westwaarts en vervolgens weer zes uur oostwaarts. Door de voortdurende waterafvoer van de rivier heeft de vloedstroom er moeite mee de overhand te krijgen en zo een oostwaartse stroom te forceren. In de praktijk stroomt het ongeveer 8,5 uren lang uit en daarna weer 3,5 uur lang naar binnen. Wel iets om mee te rekenen.
|
|
|
 |
 |
In ons geval was de kentering om 12h, dus we hadden nog even de tijd. De tocht ging moeiteloos over de rivier, die hier in het oostelijk deel voornamelijk binnenvaartschepen kent. We namen een omweggetje via de Boerengatsluis, naar de achterliggende oude havens, zoals het Boerengat, het Haringvliet, de Oude Haven, de Wijnhaven en uitkomend in de Leuve Haven. Vanuit het Haringvliet heb je prachtig zicht op het monumentale “Witte Huis”, dat werd gebouwd in 1998 en de 2e wereldoorlog heeft overleefd. Met z’n 42 m hoogte was het destijds het hoogste kantoorgebouw van Europa!
Even verderop staat inmiddels een gebouw van 215m hoog, het bijna voltooide gebouw “Zalmhaven” op de plaats waar zich vroeger daadwerkelijk de Zalmhaven bevond. Het gebouw wordt wel het hoogste van de Benelux genoemd. Vanuit de Leuvehaven kom je vlak voor de Erasmusbrug weer op de Nieuwe Maas, met aan de overkant ook indrukwekkende gebouwen. Het is leuk zo door de stad te varen, de ene na de andere haven passerend. In de Merwehaven, die nog volop in bedrijf is, voeren we een toeristisch rondje langs ladende en lossende schepen.
En vervolgens staken we over naar het voormalige quarantaineterrein op de Heyplaat. Daar is een comfortabel strandje, omgeven door groen, (helaas op het noorden !) om een lunchstop te maken. De rivier is hier ca 460 m breed (de IJssel zo’n 90m) Door het matige zicht en de voortdurende scheepvaart is het lastig een goed oversteekmoment te kiezen.
Op het strandje zouden we tot 12h moeten wachten op de kentering. Maar al een uur tevoren was er nog maar weinig uitgaande stroom, zodat we de terugweg konden beginnen. |
De afstanden zijn niet groot: via de rivier van begin- naar eindpunt zo’n 9,5 km. Maar door diverse omweggetjes, en doordat we op de terugtocht een doodlopend stuk waren ingevaren, maakten we al met al nog 22km.
Tegen de middag begon het een beetje te waaien. Voor de namiddag stond een verwachting van windkracht 3 à 4. Maar dat maakten we niet meer mee. Hier en daar werd een chaotisch golfpatroon veroorzaakt door de veelvuldig heen en weer schietende taxibootjes, passerende Spido-boten en overige scheepvaart. De wind speelde daarbij nog geen rol. Met meer wind kan de Maas veranderen in een gecompliceerd vaarwater, doordat de golven verder opbouwen.
De terugreis verliep probleemloos en we namen niet de tijd om hier en daar nog even rond te kijken. Voorbij de befaamde Koningsbruggen meenden we een stuk binnendoor te kunnen varen door de voormalige Nassauhaven en de Persoonshaven. De Nassauhaven ligt tegenwoordig vol met drijvende villa’s en is aan het eind door een dam afgesloten, zodat we een kilometer te veel voeren.
Uiteindelijk waren we al vóór 13.00 uur terug bij ons startpunt en omstreeks 15.00 uur terug bij Anax.
Deze keer was het een rustige tocht. Maar wel voor herhaling vatbaar.
Hans Ferwerda, 19 oktober 2021 |
|
|
|
|
| |
Copyright ©Kanovereniging ANAX - Tichelerstraat 11, 7202 BC Zutphen |
|
