Zoals ik al eerder heb aangegeven ben ik meer een bouwer dan een kajakker. Hoewel ik het heerlijk vind om met een kano/kajak tussen de rietkragen en de weilanden te varen, gaat mijn voorkeur en ook de meeste energie uit naar het onderzoeken, bedenken en bouwen van bootjes. Zo heb ik onlangs weer een kano/kajak gemaakt van een andere vorm en vooral andere fabricagemethode dan mijn voorgaande  ontwerpen.

Getriggerd door de "strip planking" methode die ik op internet tegenkwam (waarbij smalle, dunne stroken hout over een spantenframe worden gelijmd) bedacht ik dat ik dat ook met schuimstroken kon doen. Waarmee dus weer een heel lichte konstruktie gemaakt kan worden. Door die (net zoals de houten uitvoeringen van internet) aan beide zijden met glasweefsel en epoxy te bekleden wordt die weer flink sterk en stijf. Daarvoor moet dan natuurlijk eerst een vorm bepaald en een mal gemaakt worden. Ik bedacht dat ik daarvoor prima de vorm van een oude kano kon gebruiken. Dus via Marktplaats een oude kano van ca 400 x 60 cm gezocht en gevonden; flink lek, maar dat  was voor mij niet van belang. 4 meter lengte is voor mij, i.v.m. de afmetingen van mijn werkplaatsje, zo ongeveer de maximum werkbare afmeting. Bovendien bevalt me dat prima bij het varen in kleinere slootjes.  

De oude kano werd enigszins schoongemaakt, en daarna (op de kop liggend) ingewikkeld in rekfolie om te voorkomen dat mijn te lijmen schuimstroken aan de oude kano vastplakten. Daarna met stroken van 2 x 3 x 125 cm EPS hardschuim  de onderkant van de kano bekleed, tot aan de deelnaad tussen bodem en dek. Ik heb ze aan elkaar gelijmd met Bison konstruktielijm ( Polyurethaanlijm, een beetje schuimend). Vervolgens gladgeschuurd en bekleed met glas(keper-)weefsel van 160 gr/m2 en epoxy.   Nadat dat was uitgehard heb ik de oude kano eruit gehaald en afgevoerd, die was niet meer nodig omdat ik mijn eigen dekontwerp wilde maken.  Daarna de binnenkant van de bodem glad geschuurd en ook bekleed met hetzelfde glasweefsel.   Toen zou je er eigenlijk al in kunnen varen!

Daarna is de dekkonstruktie erop gemaakt van schuimplaten (tijdelijk met tape bevestigd), niet zo rond dus als de bodem, maar wat hoekiger met mijn eigen voorkeuren qua afmetingen en vorm (m.n. voetenruimte en ruime instapopening). Meteen ook een paar tussenschotten gemaakt voor de stijfheid en bagageruimte. Toen het ontwerp me aanstond heb ik de tape vervangen door konstruktielijm.   Daarna weer schuren en het dek aan de buitenzijde bekleed met glasweefsel en epoxy. Na het uitharden het dek weer losgemaakt van de onderste helft en het dek aan de onder(binnen) kant geschuurd en bekleed met glas-epoxy.

Toen beide helften en ook de tussenschotten op elkaar pas gemaakt en e.e.a. met verdikte epoxy hars (verdikt met katoenvezels, poederachtig) op elkaar gelijmd. Vooraf had ik nog de boeg en steven-punten volgeschuimd met een paar spuitbussen met PUR-isolatieschuim; dit ter vergroting van de stijfheid en het voorkomen van indringing van water bij eventuele beschadigingen.

Nadat de beide helften op elkaar zaten werden de lijmnaden tussen de helften aan buiten en de binnenkant nog eens bekleed met stroken glasweefsel ter versterking. Ook kreeg de hele bodem nog een tweede laag glasweefsel om de kwetsbaarheid te verminderen. Daarna de algehele afwerking :  een bagageluik in het achterdek gelijmd, de kuiprand extra versterkt en gladgemaakt, een verstelbare voetensteun ontworpen en erin gelijmd (van watervast multiplex en aluminium telescoop tentstokken), en een zitje gemaakt van een schuimplaat met gesloten celstructuur.

Daarna het bootje getest, in de Laak bij ons voor de deur: prima qua stabiliteit, maar niet rechtuit te varen. Hij zwalkte van links naar rechts. Mijn verklaring was dat hij door zijn vorm (veel rocker) en zijn geringe gewicht en diepgang  dus weinig rechtuitgeleiding had.  (hij kon wel heel kleine bochtjes maken, bijna op de plaats draaien!)
Mijn oplossing: een skeg eraan maken. Ik heb van hetzelfde schuim een stuk onder de steven gelijmd en die bekleed met glas-epoxy. Weer getest: heerlijk rechtuit varend! Wat minder gemakkelijke bochten, maar nog heel goed te doen.

Nog een paar handgrepen op de punt bij boeg en steven gemaakt, eenvoudig, zo licht mogelijk. En nog een stuk dek-elastiek voorop gemonteerd. En als laatste afwerking dek en bodem gelakt. Het dek in UV-beschermende  blanke lak en de bodem zwart gemaakt zodat eventuele beschadigingen goed te zien zullen zijn. En een extra (zwarte) tape langs de omtrek ter bescherming. 

Wat de prima stabiliteit betreft: de originele kano was al redelijk breed (ca 60 cm) maar mijn product is dus nog zo’n 5 cm breder geworden vanwege de dikte van de schuimstroken en de glas-epoxy. Hij is dus nu zo’n 65 cm breed en weegt ca 13,5 kg. En ook deze kajak is dus niet onder te krijgen, wat er ook gebeurt.  Vanwege het schuimvolume heeft hij meer dan 100 kg drijfvermogen!

Toen mijn schoondochter op bezoek kwam was zo enthousiast bij het zien van het bootje dat ze meteen moest testen (zondagsmorgens in Bronsbergen) en hem daarna meteen tegen mijn materiaalkosten wilde overnemen. Hij is dus ook al verkocht !

Wat nu?  Een volgend boot-project?  Denk ik nog over na.

Henk Schoenmaker