VAARVERHALEN

Kromme Rijn - Utrecht, Bruggen, bootjes, bomen en bramen

- Hans Ferwerda

Een verslag van het rondje Kromme Rijn – Utrecht, op 30 juli 2023.

Deze tocht stond aanvankelijk gepland voor 9 juli, maar vanwege weerswaarschuwing ‘Code Oranje’ voor die dag zagen we er van af. Er zouden vijf personen mee gaan. Teleurstelling natuurlijk.

Daarom hebben we een nieuw moment geprikt. Dat werd zondag 30 juli. Deze keer waren we maar met drie personen: Ida, Arno en ondergetekende. Het hoeft ook geen grote groep te zijn, zeker als je door een drukke stad gaat trekken.

Om 08.30h vertrek bij Anax en ca 09.45 bij de parkeerplaats van Theehuis Rhijnauwen, net ten noordwesten van Bunnik. Ondanks het vroege uur hadden we een van de laatste parkeerplekjes (op deze wat onhandig ingerichte parkeerplaats). Vlak na ons kwam er een delegatie van de Haarlemse kanovereniging aan, van ca 13 man; veel auto’s met kano’s op het dak. We verwachtten die hele groep in Utrecht wel weer tegen te komen, maar we hebben ze niet meer gezien. Mogelijk een andere kant op gevaren.

Via een betonnen trap en een drijvend steigertje lukte het wel om te water te komen en we voeren westwaarts. Het is een opvallend aantrekkelijk stukje vaarwater, door mooie natuurgebieden, zoals Amelisweerd. Voor de oudere generatie een “begrip”! (Zie toelichting onderaan dit artikel).

De tocht over de Kromme Rijn, tot aan het knooppunt van grachten in de binnenstad is ca 6,5km lang.
Behalve prachtig bos, met nog steeds grote bomen, viel het mij op dat er langs de oever ook overvloedig braamstruiken staan, met overal grote rijpe bramen. Die kan ik niet laten hangen, dus nu en dan moest men even wachten. Onder de omstreden A27 door, om in de buitenwijken van Utrecht te komen. Overal langs de kant lopen wandelaars en hardlopers. Op het water steeds meer huurkano’s. Na aankomst bij de stad bekeken we eerst even de (Hoge-)school waar Arno veel tijd heeft doorgebracht. Voor hem was de tocht naar Utrecht sowieso ‘een thuiskomen’ op bekend terrein! Vervolgens voeren we door alle vier globaal noord-zuid lopende grachten. Eerst via de (blijkbaar) recentelijk geopende Stadsbuitengracht, die onder het winkelcentrum Hoog Catharijne door gaat.

Daarna weer zuidwaarts via de Oude Gracht, een bekend Utrechts beeld met de lage terrassen aan het water. De drukte op de wal viel nogal mee: blijkbaar nog te vroeg. Rond 12h legden we de boten op de kade bij de ‘Rum Club’, voor een kop koffie. We boften vandaag erg met het afwisselende weer: het bleef de hele dag droog.

De Nieuwe Gracht, die we vervolgens wilde verkennen, was niet toegankelijk vanwege werkzaamheden. Nadat we via de Stadbuitengracht noordwaarts getrokken waren hebben we toch maar de Nieuwe gracht gekozen, achter de vele huurkano’s aan. Dit is wel een erg leuk grachtje; Het deed mij vaak denken aan Venezia, met de vele bruggen en de gevels tot in het water.

Vanaf het grachtenknooppunt voeren we via de Kromme Rijn terug naar het startpunt. Onderweg toch nu en dan bramen verzamelend.
Het waaide flink, maar die wind hadden we in de rug. Dit in tegenstelling tot enkele SUP-pers en ongeoefende personen in huurboten.
We hebben al met al ca 23 km gevaren.

Na omkleden, opladen en rijden waren we ca 17.00h weer bij Anax. Ik vond dit een eenvoudige, leuke tocht om nog eens te herhalen.

Hans Ferwerda, 31 juli 2023

Amelisweerd.
In 1970 werd bekend dat er een jaar later een snelweg dwars door natuurgebied Amelisweerd aangelegd zou worden. Omwonenden van het Utrechtse landgoed waren het hier fel op tegen en richtten in 1971 de Werkgroep Amelisweerd op, die ervoor zorgde dat de aantasting van het natuurgebied in ieder geval werd uitgesteld. De A27 bij Utrecht is daarmee een van de meest omstreden stukken snelweg van Nederland.

In 1975 kwam Rijkswaterstaat met een nieuw plan. Omwonenden bleven zich er tegen verzetten en kregen in 1978 de Utrechtse gemeenteraad achter zich. In 1982 moest de Tweede Kamer definitief beslissen of het plan van het Rijk tot uitvoering gebracht zou worden. De weg kwam er en dit ging ten koste van een stuk van het bos. Actievoerders bezetten het bos door boomhutten te bouwen. Uiteindelijk moesten er 600 ME’ers aan te pas komen om de 500 actievoerders uit het bos te krijgen en aan het kappen van de (465) bomen te kunnen beginnen.
Zie verder: https://isgeschiedenis.nl/nieuws/protest-tegen-aanleg-a27-door-amelisweerd