OVER ANAX KALENDER ACTIVITEITEN FOTO & VIDEO VAARVERHALEN VRAAG & AANBOD
     

 

 

 

De bouw van Foam Core kajak terug naar de zelfbouwhoek

 

Skin on Frame
Zoals ik in het bouwverslag van mijn 3-delige “houten” Ganymede al had aangegeven, had ik de smaak van het bouwen flink te pakken.  Nadat ik me op internet aardig had ingelezen had ik besloten om eens een totaal andere kajak te bouwen, namelijk een 3 delig Skin on Frame model.

Er zijn op internet prachtige voorbeelden te vinden , maar ik vond dat ik niet een bestaand ontwerp of bouwpakket moest gebruiken, maar ook maar eens een eigen ontwerp moest maken. Nou, dat heb ik geweten! Kort gezegd,  ik kon met geen mogelijkheid de hoeken waterdicht krijgen. Sommige stukken opnieuw bekleed,  later ook nog eens PUR-schuim in de hoeken gespoten, het mocht niet baten.

En eigenlijk viel het gewicht me ook nog tegen: 18 kg. Omdat ik op internet diverse (vooral amerikaanse) zelfbouwers bootjes zag demonstreren van minder dan 10 kg, kwam ik tot de conclusie dat ik naar een andere opzet moest. Dus, einde skin-on-frame project. Bekijk hiernaast het fotoverslag.

 

Foam Core
Na flink wat rekenwerk aan oppervlakken, inhoud  en gewichten van diverse materialen (hout, multiplex, glasweefsel en epoxy) kwam ik tot de slotsom dat ik een goede kans had om op 10 kg uit te komen met een boot van schuim (XPS), bekleed met glasweefsel/epoxy (uitgaande van het mij bekende “Ganymede” model, ca 400 x 60 cm). Bovendien besloot ik dat hij niet meer 3-delig hoefde te worden; 10 kg was licht genoeg om hem gemakkelijk op de auto te leggen en om hem een flink eind te kunnen dragen (zonder wieltjes).

Daar heb ik er uiteindelijk 2 van gemaakt.  Het eerste exemplaar kwam uit op 12 kg , helemaal compleet met zitje, ruggesteun, verstelbare voetensteun en 2 waterdichte bagageluiken/deksels. Met weinig voetenruimte/hoogte, vanwege de dikte van de schuimplaten.  Van die eerste versie zijn hier een paar foto’s, herkenbaar aan de gele romp. Omdat ik qua gewicht toch nog royaal boven de 10 kg zat, besloot ik om nog eens een poging te wagen (na rekenwerk en schattingen van de potentiële gewichtsbesparingsmogelijkheden). Uitgangspunten waren: Dunnere schuimplaten (2 cm dik i.p.v. 3) en lichter glas(keper) weefsel (160 gram/m2  i.p.v. 200 en 300 g/m2), waardoor de hoeveelheid te gebruiken epoxy ook minder kon worden. Dat zou ongeveer 2,5 kg gewichtsvermindering moeten opleveren.

Een fotoreportage van de bouw vind je hier.

Heel in het kort ging de bouw als volgt:
Schuimplaten (60 x 125 cm) aan elkaar lijmen tot het gewenste formaat (met Bison konstruktielijm , PUR-lijm). M.b.v. sjablonen de onderdelen voor de bodem, zijkanten en dek uitgesneden. Met ducttape de onderdelen in de juiste vorm/stand aan elkaar geplakt en de randen bijgewerkt, zodat ze goed tegen elkaar pasten. Om hem stevig in de vorm te houden kwamen er nog een paar schotten in de romp. De romp en het dek aan de binnenkant grof geschuurd (i.v.m. de hechting van de epoxy) , de binnenhoeken in de romp met verdikte epoxy van een afronding voorzien en alle gebruiks-binnenruimtes met glasweefsel bekleed (dus zowel de kuip als de geplande bagageruimtes) met ruime overlap in alle hoeken. Vervolgens het dek op de romp gelijmd, met verdikte (katoenvezels) epoxy ,ook op de tussenschotten royaal lijm aangebracht, omdat de bagageruimtes wel goed waterdicht moeten worden. Met veel ducttape en een paar spanbanden het geheel in de vorm en op zijn plaats gehouden! Voor de afwerking van de buitenkant het geheel opgeruwd en de buitenhoeken flink afgerond om het glasweefsel er goed strak op te kunnen krijgen. ( Een van de foutjes bij mijn eerste bootje was een te kleine afronding, waardoor het glasweefsel er niet overal strak tegenaan bleef liggen.)
|
Daarna de buitenbekleding er op: 
Te beginnen bij de bodem. Omdat ik de bodembekleding niet uit 1 stuk doek , maar uit een paar stukken heb geknipt was er een royale overlap van de stukken, met name onder de kuip ( de plek waar ik de grootste belasting verwacht). Dus daar extra sterk! Na het uitharden van de bodem de beide zijkanten op dezelfde manier behandeld.  Daarbij werd een royale overlap aangehouden op de hoeken; die zijn dan dus dubbel dik, dus goed sterk! Dat gold ook voor de boeg en de steven. Nadat de romp was bekleed werd de boot omgedraaid en werd het dek met verschillende stukken glasweefsel bekleed, met een royale overlap rondom en naast de kuip (de plek die ik als het zwakste van de hele constructie beschouwde). Na het uitharden toch nog op verschillende plaatsen wat extra glasweefsel gelamineerd.

Toen was het tijd voor een sterktetest:
M.i. een heel gemene test, zwaarder dan een situatie waarbij de boot in het water ligt. Daarvoor werd de boot in de gang op een paar houten blokken gelegd, die onder de boeg en de steven lagen, zo’n 25 cm vanaf de uiteinden, zo’n 5 cm boven de vloer. Ik ben er heel voorzichtig in gaan zitten.  Geen gekraak! Nauwelijks doorbuiging! (Ca 1 cm doorbuiging onder de kuip gemeten). Ook bij flink op en neer huppen in de kuip geen gekraak. Dat gaf voldoende vertrouwen qua sterkte en stijfheid om hem verder af te werken. Een paar ronde deksels als toegang voor de bagageruimtes gebruikt, een paar eigen ontwerp handvaten/lussen, een heel lichte (in de kuip zittend verstelbare, m.b.v. 2 spanbanden) voetensteun,  een rugleuning van een stuk schuim , een zitje op Marktplaats gekocht en met klittenband bevestigd, past precies. Tijdens een korte vakantie in Earnewoude (een weekje slecht weer, veel wind en regen) heb ik de eerste vaartest gedaan.

Mijn conclusie:
Een heel goed hanteerbaar bootje, gemakkelijk (door mij)  in en uit het water en op de auto te krijgen. Vaart keurig rechtuit,  opkanten gaat uitstekend met een kleine draaicirkel.  Is heerlijk stabiel op vlak water. Zijwind en windgolven op het meer geven geen probleem. Grote hekgolven van schepen heb ik nog niet ervaren. Ik ben er zeer tevreden mee!

Om eventuele beschadigingen aan de romp opvallend te maken heb ik later de romp nog zwart gelakt en als extra bescherming nog een stevige zwarte tape om de hoek romp/dek geplakt Verder als laatste nog het dek zelf met een strak trekkende, UV-beschermende lak afgewerkt. Daarmee is hij uiteindelijk toch nog 11 kg zwaar geworden.  Iets meer dan gepland, maar ik kan er goed mee overweg. Daarmee zijn mijn bootbouwplannen waarschijnlijk teneinde…...  tenzij ik een mogelijkheid zie om zo’n lichte kajak van 100% natuurlijk materiaal te maken, maar daar heb ik nog geen zicht op.

 




  Copyright ©Kanovereniging ANAX - Tichelerstraat 11, 7202 BC Zutphen