Deze prachtige rivier had ik eigenlijk al een tijdje in het vizier maar telkens kwam het er maar niet van, tot vandaag. 17°c, volle bak zon én herfst. Een uitgelezen dag om De Regge te gaan verkennen. Eigenlijk de midden Regge, want je hebt ook nog de boven en beneden Regge. Via Google Earth een mooie instapplek gevonden bij landgoed Schuilenburg, net buiten Hellendoorn. Om 10.05 uur stroomafwaarts het water op gegaan, inclusief proviant en koffie. Er gaat namelijk niets boven een heerlijke bak koffie midden in de natuur, genietend van de rust, de kleuren, geluiden en herfstgeuren.

Het was weer een feestje. Veel Zilver en Blauwe Rijgers en zelfs een Purperreiger gespot. Meerdere IJsvogeltjes die steeds maar weer vlak boven het water scheerend voor mij uit vlogen, op zoek naar een volgende tak. Hollandse koeien, stieren, paarden en de nodige roofvogels. En als toetje twee prachtige fazanten die mij veel te laat in de gaten hadden. Vergeet daarnaast het landschap zelf niet, wat er vanaf het water altijd anders en vaak idyllisch uitziet. Zeker in dit jaargetijde.

Ook kwam ik een groep van zo'n acht zwanen tegen. Na een dreigende aanval van een zwaan afgelopen zomer samen met Raymond op De Berkel, ben ik toch wat voorzichtiger geworden. Maar ja, wat doe je als ze gracieus heen en weer zwemmen precies op het midden van het riviertje? Normaliter ga je aan de andere kant varen om ze zo de ruimte en rust te geven, maar hoe nu verder? Behoedzaam voer ik langs de kant in hun richting en twee van de acht zwanen draaiden zich om en zwommen langzaam mijn kant op..

Ze kijken altijd zo boos, dat maakt ze op voorhand al dreigend. En echt stabiel zit je namelijk ook niet in je kajak mocht het op een confrontatie uitdraaien..

Maar het tegenovergestelde gebeurde. Ze draaiden zich alle acht om, spreidden hun grote vleugels en met een paar ferme klapperende stappen over het water stegen ze op en kwamen op ongeveer een meter boven het water langs mij heen scheren, wauw!

Omdat de dagen wat korter worden, kon ik niet heel ver vandaag maar dat was niet erg. Ik ben regelmatig de kant op gegaan om plekjes te bezoeken waar je normaal niet kunt komen. Ergens halverwege stond werkelijk een prachtige boom. Door de herfst inmiddels goudkleurig en omringt door een paar grote zwammen. Hoe herfstig wil je het hebben? Ook daar ben ik aan de kant gegaan en heb heerlijk in het zonnetje gezeten, met uiteraard een bak koffie. Zulke unieke plekjes zijn werkelijk sprookjesachtig mooi en het wachten was op een paar kabouters of elfjes, maar ik heb ze niet gezien.

Soms als ik met de kajak op avontuur ga en volledig omringt ben door de natuur dan denk ik nog wel eens aan mijn vader. Hij had dit namelijk prachtig gevonden! Ergens denk ik dat hij best wel weet wat ik doe en waar ik ga. En misschien zit hij zelfs nog wel eens wel naast mij, wanneer ik met volle teugen geniet, zonder dat ik het in de gaten heb..